وقتی یک تا تعدادی از دندان ها کشیده می شود، استخوان آن ناحیه کم عرض و فک باریک می شود. این اتفاق باعث حرکت دندان های مجاور و فک مقابل به سمت ناحیه بی دندانی میگردد. این از دست رفتن فضا، باعث تداخل در تغذیه مناسب و ایجاد مشکلات زنجیره ای می شود. پس بهترین حالت این است که اگر دندانی را از دست دادید، در شش ماه اول اقدام به جایگزین کردن آن با کاشت ایمپلنت کنید. متاسفانه در بسیاری از موارد مشاهده می شود که فرد زمانی برای قرار دادن ایمپلنت مراجعه می کند که به دلیل از دست رفتن زمان، فضای کافی برای قرار دادن پایه ایمپلنت وجود ندارد. درنتیجه نیاز به دستکاری و تراش دندان های مجاور برای قرار دادن یک پایه ایمپلنت با طول و قطر مناسب است.

توصیه می شود برای جلوگیری از تحلیل استخوان فک و حفظ نظم و ترتیب سیستم دندانی، در اولین فرصت نسبت به جایگزینی دندان از دست رفته با کاشت ایمپلنت اقدام کنید.

سه الی چهار ماه بعد از کاشت ایمپلنت، وقتی که پروسه جوش خوردن قطعه پروتزی پیچ شونده (اباتمنت) کامل شد، نوبت قالب گیری روکش و ساخت تاج دندان است. روکش می تواند می تواند از جنس تمام سرامیکی یا PFM باشد. حتی در مواردی، بجای پروتز ثابت از پروتز متحرک نیز بر روی ایمپلنت استفاده می شود. مدت زمان این مرحله، بستگی به طرح درمان شما و پزشکتان دارد.